W najbliższy weekend nareszcie rozpoczynają się rozgrywki III ligi, Polonia rozpocznie je meczem na własnym boisku. W sobotę o 19:00 „Czarne Koszule” zmierzą się z lokalnym rywalem – Victorią Sulejówek. W zeszłym sezonie oba spotkania tych drużyn były pełne emocji.
Początki futbolu w Sulejówku datuje się na rok 1918, wówczas piłkarski klub nosił nazwę „Nadzieja”. Jednak dopiero w 1924 zaczęto rozgrywać regularnie mecze towarzyskie, w których Nadzieja przeważnie wygrywała. Niedługo później klub zmienił nazwę na Koło Młodzieży „Miłośnianka”. Cieszył się on sporo popularnością, na mecze przychodziło nawet 2000 kibiców. W tamtym okresie klub został też zgłoszony do Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej i rozpoczął zmagania ligowe w C – klasie. Rok później Miłośnianka awansowała do B – klasy i występowała tam do wybuchu II wojny światowej. Podczas niej rozgrywki ligowe zawieszone, ale zawodnicy z Sulejówka występowali w meczach towarzyskich. Po wojnie Miłośnianka została reaktywowana przez Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza. Początkowo klub rozgrywał jednak tylko sparingi. W międzyczasie TPŻ zostało rozwiązane, a klub został najpierw objęty patronatem Ludowych Zespołów Sportowych, a potem zrzeszenia „Kolejarz”. Drużyna wówczas zaczęła występować pod nazwą KS „Kolejarz” Miłosna, nadal była jednak nazywana Miłośnianką. Klub zgłoszono ponownie do rozgrywek C – klasy. W latach 50 -tych doszło do fuzji KS „Kolejarz” Miłosna i LZS „Mazovii” Sulejówek. Od 1957 roku drużyna zmieniła nazwę na LZS „Victorię”. Te datę uznaje się też za datę założenia Victorii Sulejówek. Niedługo potem klubowi udało się awansować do B – klasy. Na rok 1972 przypadł natomiast awans do A – klasy. Po 13 latach Victoria ze względu na kłopoty finansowe spadła do B – klasy. W 1993 roku piłkarzom z Sulejówka udało się jednak powrócić do A – klasy. Kolejny awans Vicotria wywalczyła dopiero w 2004 – do ligi okręgowej. Po 2 sezonach na tym poziomie gospodarze najbliższego mecz dostali się do V ligi (obecna IV liga). W 2017 roku, po 11 sezonach na 5 poziomie rozgrywek, Victorii udało się awansować do III ligi. Ten sukces był już na wyciągnięcie roki rok wcześniej, ale wówczas w barażach lepszy okazał się Huragan Wołomin, który po 1 sezonie w III lidze spadł. [na podstawie oficjalnej strony]
Przyszli: Maciej Mąka (pomocnik, z Ursusa Warszawa (III liga), 28 m. i 3 b.), Adrian Zawadka (obrońca, z Ursusa Warszawa (III liga), 28 m. i 2 b.), Hubert Władyka (napastnik, z Wichru Kobyłka (A – klasa)), Michał Malesa (pomocnik, z Płomienia Dębę Wielkie (liga okręgowa)), Rafał Parobczyk (pomocnik, z Pelikana Łowicz (III liga), 23 m. i 1 b.), Adison Daniel Pereira Schneeweiss (napastnik)
Odeszli: Bartosz Bobrowski (obrońca, koniec kariery, 23 m.), Wiktor Lach (napastnik, koniec kariery, 21 m. i 3 b.), Samuelson Odunka (pomocnik, 29 m. i 4 b.), Józef Burta (bramkarz, do Pogoni Siedlce (II liga), 8 m.), Norbert Jędrzejczyk (obrońca, do Pogoni Grodzisk Mazowiecki (IV liga), 31 m.), Michał Dobkowski (pomocnik, do Pelikana Łowicz (III liga), 21 m.), Sebastian Czapa (pomocnik, do Pelikana Łowicz (III liga), 23 m. i 1 b.), Stanisław Ławcewicz – Musialik (obrońca, do Pelikana Łowicz (III liga), 9 m.), Kacper Kaczorowski (pomocnik, do Pelikana Łowicz (III liga), 10 m.), Wojciech Gorczyca (obrońca, do Broni Radom (III liga), 22 m. i 2 b.)
Sparingi: 0:0 z Polonią Warszawa (III liga), 0:3 z Motorem Lublin (III liga), 3:1 z KS Łomianki (IV liga) 2:1 z Pogonią Grodzisk Mazowiecki (IV liga), 1:1 z Wisłą Puławy (III liga)
Victoria Sulejówek latem przeszła jeszcze większą rewolucję niż Polonię. Z klubu przede wszystkim odszedł do Pelikana Łowicz Łukasz Chmielewski, co jest zdecydowanie ogromną stratą. Trener potrzebował tylko dwóch sezonów, aby zapisać się w historii klubu. Najpierw jako pierwszy wprowadził klub na 4 poziom rozgrywek, a w następnym sezonie Victoria pierwszy raz wygrała Okręgowy Puchar Polski. Ponadto szkoleniowiec bez problemu utrzymał w lidze drużynę, która była raczej poważnym kandydatem do spadku. Na jego konto można zapisać też odważne stawianie na młodzież, które zaowocowało transferem Daniela Smugi do Ekstraklasy. Victoria znalazła jednak bardzo ciekawego następcę – Krzysztofa Dębka, który prawie całą karierę trenerską spędził w Legii, ostatnio przez kilka sezonów prowadził rezerwy warszawskiego klubu. Wybór wydaje się bardzo logiczny, nowy trener, tak jak poprzedni, ma bardzo duże doświadczenie w pracy z młodzieżą i doskonale zna III ligę. Lata pracy w tak dużym klubie zapewniły mu też prawdopodobnie odpowiedni warsztat. Można tylko zastanawiać się, jak były szkoleniowiec drugiego zespołu lokalnego rywala odnajdzie się w całkowicie nowych realiach. O ile w Legii nie musiał w ogóle martwić się o sprawy organizacyjne i piłkarze mieli zapewnioną kompleksową opiekę, o tyle w Victorii takich luksusów już mieć nie będzie. Przed Dębkiem trudne zadanie utrzymania zespołu w lidze. Z klubu odeszło aż 10 zawodników, z których 6 pojawiało się regularnie na boisku w zeszłym sezonie. Znów poważnie osłabiona została ofensywa, zimą odszedł Smuga, teraz z klubem pożegnał się kolejny ważny piłkarz – Samuelson Odunka. W Sulejówku został co prawda król strzelców – Wojciech Wocial, ale bez wsparcia dwóch wymienionych kolegów, może być mu trudno powtórzyć ten sukces. Optymistycznie wyglądają natomiast transfery drużyny z Sulejówka. Wzmacniając klub postawiono z jednej strony na zawodników ogranych w III lidze – Macieja Mąkę, Adriana Zawadkę i Rafała Parobczyka, a z drugiej na młodzież. Dzięki „Ty Też Masz Szansę” organizowanemu przez Emila Kota, do klubu trafili Hubert Władyka i Michał Malesa.
Niemożliwym jest przewidzenie tego, co w sobotę wydarzy się na boisku. Pierwsze mecze po tak długiej przerwie to zawsze zagadka, dodatkowo w obu drużynach latem zaszło sporo zmian. W poprzednim sezonie Polonia na własnym boisku wygrała, ale nie bez problemów. Mecz zakończył się wynikiem 3:2 dla „Czarnych Koszul”. Miejmy nadzieję, że jutro poloniści będą również schodzić zwycięscy z boiska. Po okresie letnim bez wygranej bardzo ważne jest, żeby jak najszybciej przerwać tę serię. Inaczej letnie wyniki mogą zacząć ciążyć piłkarzom, co szczególnie odbije się na młodych zawodnikach, których kadra Polonii jest pełna. O wygraną nie będzie jednak wcale tak łatwo. Wszystko wskazuje, że już w pierwszym meczu trener nie będzie miał do dyspozycji wszystkich zawodników, którzy mieli stanowić trzon drużyny. Z problemami zdrowotnymi zmaga się Rafał Zembrowski i Grzegorz Wojdyga. W pełni sił nie jest też jeszcze Kuba Cesarek.
Występ niepewny: Rafał Zembrowski, Grzegorz Wojdyga
Pauzują: Bartosz Wiśniewski (uraz kolana, powrót planowany we wrześniu), Jakub Cesarek (rehabilitacja, planowany powrót koniec sierpnia/początek września)
Sędzia: Kamil Baranowski (Siedlce) – w sezonie 2015/2016 sędziował 4 spotkania Polonia – 3 wygrane i 1 porażka; 9 żółtych kartek dla polonistów, dla rywali 5 żółtych i 1 czerwona oraz 1 karny dla Polonii.
17 kolejka
16 kolejka
Jeszcze klika dni temu personalnie nie wyglądało to źle, ale jak podaje Muchomor niepewny jest udział Wojdygi i Zembrowskiego, oby jednak byli w stanie zagrać, bo kręgosłup zespołu będzie pozbawiony podstawowych kręgów.
Mimo nawet tak dużego osłabienia ze słabym przeciwnikiem powinniśmy się uporać.
O Sulejówku wszystko napisał w swym felietonie Muchomor. Może warto przypomnieć, że gra tam kilku naszych byłych Polonistów oraz kuszony jakiś tam czas temu Wocial, który jako zaprzedany legionista nam odmówił. Jednak bez wsparcia Odunki i Lacha raczej błyszczeć nie powinien.
Sulejówek może pochwalić się chyba najładniejszym stadionem na Mazowszu – ładnie leśnie wkomponowany w otoczenie, a z lotu ptaka kształt trybuny głównej ma obraz orła z rozpostartymi skrzydłami. Zbudowano go na Mistrzostwa 2012 roku i był kwaterą główną Rosjan. Drogo jednak kosztował i miasto do dziś liże finansowe rany.
Będzie źle będzie łomot niestety